W Twoim Domu

Istnieją różne sposoby dekorowania powierzchni. Coraz większą popularnością cieszą się techniki antyczne. Wykańczanie gąbką, malowanie wzorów i wykańczanie wałkiem szmacianym. Wszystkie są odmianami malarstwa dekoracyjnego i wywodzą się z techniki „suchego malowania”, rozpowszechnionej w Europie w okresie romańskim i gotyckim.

W tej technice farbę nakłada się na suchy tynk, w przeciwieństwie do techniki fresku, w której stosuje się świeży, wilgotny tynk. Wszystkie trzy techniki dekoracyjne są łatwe do zastosowania. Można je łączyć z każdym rodzajem okładzin ściennych, zwłaszcza z tapetami o chropowatej powierzchni. Prace przygotowawcze nie różnią się od przygotowania do nałożenia nieprzezroczystej powłoki lub przyklejenia tapety.

Technika malowania gąbką dekoracyjną

Przed rozpoczęciem pracy należy przećwiczyć wybraną technikę. Kup kilka płyt pilśniowych w sklepie budowlanym lub na targu i poproś o pocięcie ich na małe kawałki (ok. 35×35 cm i 17 mm grubości). Pomaluj je tą samą farbą, której użyjesz jako podkładu, i rozpocznij ćwiczenia.

Podczas stosowania tych wykończeń należy wykańczać każdą pojedynczą powierzchnię bez przerw, w jednym przejściu. Długie przerwy powodują powstawanie nieestetycznych szwów roboczych, które psują ogólny wygląd powierzchni.

Zaopatrz się w kilka puszek z zakrętkami. Świeżo zmieszane farby mogą być przechowywane przez pewien czas bez wysychania. Przy stosowaniu pigmentów potrzebne jest spoiwo do glazury, które zwilża pigmenty i w ten sposób przywiera do siebie i do podłoża. Do tego celu należy używać spoiw na bazie akrylu. Przy wykańczaniu gąbką na podkład nakłada się cienką warstwę innej farby — zwykle kolorowej. Efekt dekoracyjny jest oparty na lekkości tej warstwy wierzchniej, zwanej również lazurem.

Struktura lazurowego wykończenia wydaje się nieco nierówna, żywa, ale nie przeszkadzająca. Tę technikę wykończeniową polecamy przede wszystkim początkującym. Pozwala ona na szybką i łatwą pracę. Przed nałożeniem glazury należy pomalować powierzchnię na dowolny kolor, który będzie współgrał z późniejszym wykończeniem. Wybierz stonowane kolory, aby nawet nieregularnie pomalowane fragmenty powierzchni ściany nie sprawiały wrażenia chropowatych.

Wymieszaj kolory z pigmentami i spoiwem lazurowym. W zależności od intensywności odcienia koloru i chłonności ściany, potrzeba od 200 do 400 ml farby na 10 m² powierzchni. Tak więc po pomalowaniu ściany w tle należy przygotować zlewkę lakieru z pierwszą wymieszaną farbą. Najpierw należy obficie zwilżyć gąbkę wodą, aby ją zmiękczyć i umożliwić wchłonięcie płynu. Następnie wyciśnij ją, aby zapobiec spływaniu farby po ścianie.

Jak malować gąbką?

Do tej techniki należy używać naturalnych gąbek dekoracyjnych. Utrzymują one farbę, dzięki czemu na ścianie powstaje delikatniejsza faktura.

1. Zwilż gąbkę pierwszą warstwą farby. W takim przypadku nie zanurzaj ją w wannie, ale szybko dotknij powierzchni farby. Gąbka nie powinna być zamoczona w farbie, w przeciwnym razie warstwa farby na ścianie będzie zbyt gruba i powstaną brzydkie smugi.
2. Nanieś farbę na ścianę kilkoma lekkimi pociągnięciami w różnych odległościach od siebie. Spróbuj różnych pociągnięć: lekko przekręć gąbkę, a następnie wróć do prostych pociągnięć, po których następuje lekki nacisk. Każdy mistrz ma swój własny charakter pisma, swój własny sposób nakładania farby. Gdy farba przestanie pokrywać ścianę, zanurz gąbkę z powrotem w wanience. Aby zapewnić równomierne pokrycie, należy nałożyć taką samą ilość farby i nakładać ją równymi pociągnięciami.
3. Łącząc różne kolory, można uzyskać różne efekty optyczne. Na przykład, nakładając lazurę na białe tło, można uzyskać powierzchnię, która wydaje się delikatna i przejrzysta. W tym przypadku dominującą rolę odgrywa niebieska powłoka. Dodatkowe kolory również mogą tworzyć harmonijny obraz.

Najtrudniej jest nakładać farbę w narożnikach, ponieważ tam ciągle uderzasz gąbką o sąsiednią ścianę, pozostawiając na niej smugi. Wytnij kawałek kartonu i umieść go wzdłuż rogu jako poręcz.

Nakładając kilka warstw koloru, sprawisz, że powierzchnia będzie optycznie bardziej wytłoczona. Jednak w tym przypadku warstwy muszą być jak najcieńsze, aby powłoka nie straciła swojej przezroczystości. Jest to błąd, który popełnia większość początkujących: nakładają farbę zbyt grubo.

Zamiast gąbki można użyć szerokiego pędzla. Nie służy on jednak do uderzania w ścianę, ale do wykonywania małych, krótkich uderzeń w kształcie litery „X”. Podobnie jak w przypadku gąbki, pociągnięcia te należy wykonywać „na mokro”, aby rozmyć poszczególne pociągnięcia.

Malowanie na wzorach od dawna jest ulubioną metodą dekorowania ścian przez malarzy. Wzory można wykonywać w dowolnym kształcie. Jako powierzchnię roboczą w tej technice należy wykorzystać gładko otynkowane ściany lub chropowate tapety, które można pomalować lub wykończyć gąbką.

Jak zrobić szablon?

Papier do wykonania szablonu nie może być zbyt cienki, w przeciwnym razie rozmoknie i rozerwie się. Najlepiej jest użyć grubej tektury z wodoodporną impregnacją. Karton należy namoczyć w mieszaninie oleju lnianego i terpentyny (w proporcji 1:1) i pozostawić na noc do wyschnięcia lub pokryć bezbarwnym lakierem. W pracowniach plastycznych sprzedawany jest specjalny papier do szablonów impregnowany olejem (zwany papierem manilskim). Do szlifowania na mokro można również użyć wodoodpornego papieru ściernego.

Zanim wykończysz ścianę, przetestuj wzór i wybraną farbę, aby sprawdzić, jak zmieni się kolor po wyschnięciu. Ilość farby zależy od gęstości wzoru, który ma być naniesiony — ustala się to doświadczalnie.

1. Nałóż na ścianę kryjącą warstwę. Pozostaw farbę do ostatecznego wyschnięcia na sześć do ośmiu godzin. Wykonaj szablon, odrywając brzegi przygotowanej tektury.
2. Pędzlem nanieś ultramarynę wzdłuż krawędzi wzoru na ścianie. Włosie pędzla nie może być zbyt sztywne, w przeciwnym razie dostanie się pod tekturę i wzór zostanie zniszczony. Obróć wzór i przyłóż go do ściany w różnych miejscach, a następnie pomaluj farbą wzdłuż rozdartej krawędzi. Zanurz w farbie tylko końcówkę pędzla. Farba powinna być na tyle gęsta, aby nie spływała po ścianie.
3. Teraz weź ciemną ultramarynę i nałóż ją pędzlem według tego samego schematu. W tym samym czasie zamaluj krawędzie narysowanych przed chwilą linii. W ten sposób powstaje interesująca gra światła i cienia. Nie trzeba czekać, aż pierwsza nowa warstwa ultramaryny wyschnie. Jeśli kolory będą nieco rozmyte, pogorszy to ogólne wrażenie wzoru.

Przygotuj suchą bawełnianą ściereczkę, aby zetrzeć nadmiar farby i smugi. Ale lepiej jest nałożyć mniej farby niż więcej. Zawsze można wykończyć wzór, ale trudno jest pozbyć się odprysków i chlapnięć farby.

Inną odmianą techniki szablonowej jest zastosowanie obramowania (fryzu) na szablonie. Jest to powtarzający się wzór, który stanowi część ogólnego projektu pomieszczenia. Służy do podkreślenia dolnego panelu ściany lub zmniejszenia wysokości w pomieszczeniach z wysokimi sufitami.

Można je również umieszczać nad listwami przypodłogowymi i wzdłuż otworów drzwiowych. Obramowanie jest zwykle pasiastym wzorem składającym się z powtarzających się elementów i obramowanym u góry i u dołu jedną lub kilkoma liniami.