W Twoim Domu

Roślina, która posiada specjalne tkanki magazynujące wodę, jest sukulentem (succulentus). Najczęściej rosną one naturalnie na obszarach suchych. Uprawa i rozmnażanie tych roślin przez florystów jest jednak z powodzeniem prowadzone także w domu.

Najpopularniejsze sukulenty

• Echeveria, czyli „kamienny kwiat”;
• Crassula;
• Rozchodnik;
• Kalanchoe;
• Aloes;
• Epiphyllum lub „kaktus”.

Początkujący hodowcy powinni preferować bezpretensjonalne sukulenty, takie jak Opuntia, Cereus, Echinopsis, Rebutia, Schlumbergera.

Sposoby na rozmnażanie — rozmnażanie z liści

Rozmnażanie sukulentów przez sadzonki liściowe jest dość popularną metodą. Ta metoda jest jedną z najbardziej ekonomicznych i powszechnych wśród domowych hodowców kwiatów amatorów.

• Liść nadający się do rozmnażania powinien być w dobrym stanie, mieć zwarty kształt i być pozbawiony rozdarć lub plam;
• Do cięcia należy używać czystego, wysterylizowanego i możliwie jak najostrzejszego noża ogrodowego;
• Przecięty liść należy pozostawić na kilka dni do lekkiego wyschnięcia;
• Materiał sadzeniowy należy umieścić na wierzchu mieszanki glebowej pod kątem sprzyjającym ukorzenieniu;
• Gleba do ukorzeniania liści powinna być dobrze zdrenowana, oparta na dobrze rozłożonym kompoście z piaskiem rzecznym i dodatkiem rozdrobnionego węgla drzewnego.

Do czasu całkowitego ukorzenienia główną czynnością pielęgnacyjną jest spryskiwanie powierzchni ziemi doniczkowej wodą o temperaturze pokojowej za pomocą domowego opryskiwacza. W ten sposób można bardzo dobrze hodować rozchodniki i kalanjae, a także wiele krasnorostów.

Niektóre odmiany sukulentów dobrze rozmnażają się z części liścia. Należą do nich kalanchoe, gasteria i hauvrotia. W tym przypadku lekko wysuszony fragment liścia należy umieścić pionowo w ziemi doniczkowej.

Sposoby rozmnażania — rozmnażanie przez sadzonki

Najprostszym i najbardziej powszechnym sposobem rozmnażania sukulentów są sadzonki. Właściwe rozmnażanie sadzonek roślin tolerujących suszę umożliwia jak najszybsze wyhodowanie młodej rośliny. Uzyskanie odpornej rośliny przez rozmnażanie wymaga przestrzegania prawidłowej techniki rozmnażania.

• Do rozmnażania nadają się silne, zdrowe i dojrzałe sadzonki;
• Przyciąć sadzonki czystym, ostrym narzędziem;
• Miejsce cięcia na roślinie należy potraktować pokruszonym węglem drzewnym;
• Jeśli ze skaleczonej powierzchni wydobywa się znaczna ilość mlecznego soku, należy go usunąć pod ciepłą bieżącą wodą, a dopiero potem potraktować skaleczone miejsce węglem drzewnym;
• Sadzonki należy pozostawić na kilka dni do wyschnięcia w temperaturze pokojowej.

Ukorzeniać rośliny można w wodzie lub w nawilżonym, drobnoziarnistym piasku:

• Pierwsza opcja polega na zastosowaniu wody osiadłej, przegotowanej lub destylowanej. Przed zanurzeniem w wodzie spodnią stronę materiału roślinnego należy potraktować środkiem stymulującym wzrost.
• Należy pamiętać, że sadzonki nie powinny stykać się z dnem pojemnika wypełnionego wodą. Ukorzenienie rośliny nastąpi dość szybko, jeśli temperatura zostanie utrzymana, a wilgotność i oświetlenie będą optymalne. Najlepiej jest przykryć ukorzenione rośliny przezroczystym polietylenem. Temperatura powinna wynosić około 23-24 Celsjusza.
• Woda w pojemniku musi być odświeżana w razie potrzeby. Pełny proces ukorzeniania rośliny trwa zazwyczaj od trzech do czterech tygodni. Jeśli miejsce cięcia zgnije, można je przyciąć, wysuszyć i ponownie ukorzenić roślinę w wodzie;
• Ukorzenianie w drobnoziarnistym piasku również nie jest trudne i jest dość dostępne nawet dla początkujących hodowców-amatorów. Piasek należy przesiać, a następnie wypalić w piekarniku lub kuchence mikrofalowej. Przed ukorzenieniem sadzonek zaleca się potraktowanie sadzonek środkiem zapobiegawczym. Po zanurzeniu sadzonek w piasku na głębokość około 15-20 mm, należy lekko zwilżyć podłoże do sadzenia ciepłą, stojącą wodą aż do dna.
  Do ukorzeniania sadzonek w wodzie najlepiej nadają się sadzonki ostów. Najlepszym sposobem na rozmnażanie w piasku jest sansewieria. Po wytworzeniu przez sadzonki dostatecznie rozwiniętego systemu korzeniowego młodą roślinę należy przesadzić na miejsce stałe do doniczki wypełnionej mieszanką odżywczą.

Rozmnażanie nasion

Do rozmnażania z nasion najlepiej nadają się świeże nasiona, które należy wstępnie umyć i wysiać w mieszance torfu z piaskiem. Podłoże do sadzenia należy wysterylizować w piekarniku. Upewnij się, że doniczka ma dobre otwory drenażowe i warstwę drenażową.

Aby podłoże otrzymało wilgoć, pojemnik z nasionami należy umieścić w pojemniku z wodą. Temperatura powinna wynosić około 22-24°C, zanim pojawią się siewki. Średni czas potrzebny do pojawienia się sadzonek wynosi od dwóch do trzech tygodni. Jednak może się on różnić w zależności od jakości nasion i rodzaju rozmnażanej rośliny. Sadzonki można rozmnażać po około sześciu miesiącach do roku.

Opieka wstępna w uprawie sukulentów

Sukulenty, które są młode i jeszcze nie w pełni ukorzenione, wymagają najlepszej możliwej opieki:

• W fazie aktywnego wzrostu roślina potrzebuje do prawidłowego rozwoju odpowiednio wysokiej temperatury, wynoszącej od 22 °C do 30 °C lub więcej;
• Kaktusy pustynne potrzebują znacznych różnic temperatur między dniem a nocą;
• Duża część sukulentów zimuje w chłodnych pomieszczeniach, z wyjątkiem Rhipsalis, Rhipsalidopsis i Schlumbergera;
• Oświetlenie powinno być odpowiednie i dostatecznie jasne, z uwzględnieniem bezpośredniego nasłonecznienia rośliny, z wyjątkiem sukulentów z rodzaju Rhipsalis, Rhipsalidopsis i Schlumbergera;
• Młode rośliny  doniczkowe wymagają nieco cienia od południowego słońca w okresie adaptacji do uprawy w nowym miejscu;
• Kaktusy rosnące w pomieszczeniach można przenosić na werandy i tarasy, gdy minie groźba wiosennych przymrozków;
• Gleba w uprawach i pod młodymi roślinami powinna być zawsze wilgotna;

Do corocznego nawożenia należy stosować specjalne nawozy dla sukulentów. Należy pamiętać, że młode rośliny ozdobne powinny być przesadzane co roku, natomiast większe, dojrzałe rośliny można przesadzać co dwa lub trzy lata.

Problemy roślin doniczkowych i rozwiązania

W przypadku ukorzeniania liści i sadzonek bardzo ważne jest zwrócenie uwagi na następujące kwestie, które mogą wystąpić w wymienionych metodach rozmnażania sukulentów:

• Materiał sadzeniowy może zacząć się marszczyć, ale brązowienie i mięknięcie powoduje, że nie nadaje się on do użytku;
• W przypadku nadmiernej wilgotności gleby w fazie ukorzeniania i kiełkowania, ale może wystąpić pleśnienie;
• Aby zapobiec gniciu roślin, do kiełkowania należy używać pojemników z otworami drenażowymi lub podłoże należy pokryć dobrą warstwą drenażową;
• Nawadnianie należy przeprowadzać dopiero po sprawdzeniu poziomu wilgotności gleby;
• Warunkiem koniecznym dobrego ukorzenienia sukulentów jest dostateczna ilość światła.

Należy pamiętać, że najkorzystniejszym okresem do rozmnażania sukulentów uprawianych na zewnątrz jest wiosna lub lato, ale w przypadku kwitnienia w pomieszczeniach tę kategorię roślin ozdobnych można rozmnażać praktycznie przez cały rok.

Czy można rozmnażać sukulenty zimą?

Jesienią i zimą, gdy temperatura spada i zmniejsza się ilość światła dziennego, sukulenty wchodzą w okres spoczynku, w którym ich rozwój zostaje wstrzymany. Rozmnażanie w tym okresie nie jest pożądane dla większości odmian sukulentów żadną metodą, ponieważ wynik może być negatywny. Jednak niektóre gatunki, takie jak Haworthias, bardzo dobrze rozmnażają się zimą.